အခန်း (၂)
တိရစ္ဆာန် အစည်းအဝေးကြီး ပြီး၍ သုံးရက်အကြာတွင် ဗိုလ်ကြီးမှာ
ဝဒေနာခံစားရခငြ်းမရှိဘဲ အိပ်ပျော်နရေင်း အနိစ္စရောက်သည်။ သူ၏
ကြွင်းကျန်ရစ်သော ရုပ်အလောင်းကို ဖျောက်ဆိပ်ပင်ကြီးအောက်တွင်
မြှုပ်လိုက်ကသြည်။
ဗိုလ်ကြီးကွယ်လွန်ပြီး သုံးလလောက်ကြာသောအခါ တိရစ္ဆာန်များအနက်
အကင်းပါးသော အစုက တနေ့တခြား ဗိုလ်ကြီး၏တရားကို
သဘောပေါက်လာကပြြီးလျှင် ဘဝသစ်သို့ ရှေ့ရှုသော စိတ်ထားသစ်များဖငြ့်
စိတ်အားတက်ကြွလျက်ရှိကသြည်။ ဗိုလ်ကြီး၏ တော်လှန်ရေးတရားကိုလည်း
တကောင်မှတကောင် တိုးတိုးတိတ်တိတ် ဝါဒဖနြ့်လျက်ရှိသည်။ ယခင်က
မြှော်လင့်ချက် လုံးလုံးမရှိခဲ့သော တိရစ္ဆာန်တို့မှာ ဗိုလ်ကြီး၏တရားကို
နာရသည့်အချိန်ကစ၍ မြှော်လင့်ချက်ရကသြဖငြ့် ပျော်ရွှင်လျက်ရှိကသြည်။
အခြေလေးချောင်းတော်လှန်ရေးကြီးမှာ ဘယ်နေ့ ဘယ်ရက် ဘယ်နှစ်
ဘယ်လတွင် ထမြောက်အောင်မငြ်မည်ဟု ဒိဋ္ဌ မပြောနိုင်သော်လည်း အရှေ့က
နဝေန်းထွက်သကဲ့သို့ တနေ့တွင် အောင်မငြ်ရမည်မှာ သချောသည်ဟု
အားလုံးသော တိရစ္ဆာန်တို့ ယုံကညြ်ကသြည်။ ယုံကညြ်ခငြ်းသည်
အလုပ်လုပ်စခေငြ်း အကြောင်းဖစြ်သည့်အတိုင်း အားလုံးသော တိရစ္ဆာန်တို့မှာ
စားလည်းတော်လှန်ရေး သွားလည်းတော်လှန်ရေး တော်လှန်ရေး
တအာရုံတည်းကိုသာ ရှေးရှု၍လုပ်ကိုင် နထေိုင်ကသြည်။ တော်လှန်ရေးသည်
သူတို့ တသက်တွင် ဖစြ်မြောက်နိုင်လိမ့်မည်ဟု မြှော်လင့်နိုင်ရန်
အကြောင်းမရှိသော်လည်း မိမိတို့ သားမြေးလက်ထက်ကျသောအခါ အမှန်ပင်
ဖစြ်မြောက်လိမ့်မည်ဟု ယုံကညြ်သဖငြ့် စိတ်ပျက်ခငြ်း မရှိကြ။
တော်လှန်ရေးသည် ရတွေင်းတူးယင်း ရကေညြ်သောက်ဖို့မဟုတ်
နောင်လာနောက်သားတို့၏ အကျိုးသက်သက်သာ ဖစြ်သည်။
နောင်လာနောက်သားတို့ ကောင်းစားဖို့အတွက်ဆိုလျှင် ငါတို့သည် အသက်ကိုပင်
စွန့်ကရြမည် ဟုလည်း တိရစ္ဆာန်တို့ အချင်းချင်း ပြောလျက်ရှိကသြည်။
ဝက်တို့မှာ အခြားသော တိရစ္ဆာန်တို့ထက် အသိဉာဏ်နှင့် ပညြ့်စုံကသြဖငြ့်
ဝါဒဖနြ့်ရေး စည်းရုံးရေး တာဝန်များကို သူတို့ကပင် ခေါင်းဆောင်၍
လုပ်ကရြသည်။ ဈေးကောင်းကောင်းနှင့် ရောင်းစားနိုင်ရန် ဦးသာခေါင်
အထူးဂရုစိုက်၍ မွေးထားသော ဝက်ပေါက်ကလေးနှစ်ကောင်မှာ ထူး၍ အာစ
လျှာစ သွက်သဖငြ့် ဝက်ထဲတွင် အထူးထင်ရှားသူများဖစြ်သည်။ သူတို့၏
အမည်မှာ ဗန္ဓုလနှင့် ဘော်ဖြူ ဖစြ်သည်။ ဗန္ဓုလသည် အမြဲဣန္ဒြကြေီးနှင့်
နသေည်။ စကားပြောသိပ်မကောင်းသော်လည်း သူလုပ်ချင်တာကို
မဖစြ်ဖစြ်အောင် လုပ်တတ်သော စိတ်ရှိသည်။ ဘော်ဖြူမှာ ဗန္ဓုလထက်
အာဝဇ္ဇန်းကောင်း၍ ထိုးထွင်းဉာဏ်လည်း ရှိသည်။ သို့ရာတွင် ဗန္ဓုလလောက်
အလုပ်သသေပ်ခငြ်း၊ နက်နဲစွာ စဉ်းစားတတ်ခငြ်းမရှိ။ အခြား ဝက်ထီးများအနက်
သံကြောင်မှာ အထင်ရှားဆုံးဖစြ်သည်။ သံကြောင်မှာ ပုပုတုတ်တုတ်
မျက်စိမှေးမှေးဖစြ်သည်။ သွက်သွက်လက်လက် ရှိသည်။ သူ့နာမည်အတိုင်း
အသံက ကြောင်တောင်တောင် ဖစြ်သည်။ သံကြောင်သည် စကားပြော
အင်မတန်ကောင်း၍ အဖြူကို အမဲဖစြ်အောင် ပသကမပြောနိုင်သည်။
စကားပြောသောအခါတွင် ငြိမ်ငြိမ်ရပ်၍ မပြောဘဲ ဟိုဖက်ရွှေ့လိုက်
သည်ဖက်ရွှေ့လိုက် လုပ်တတ်သည်။ တခါတရံ သူပြောသောစကားကို
လေးနက်စရေန် အမြီးကို ထောင်၍ ဝင့်တတ်သည်။ သံကြောင် အမြီးဝင့်၍
ပြောလိုက်လျှင် ပွဲအင်မတန်ကျသည်။ ဗန္ဓုလ ဘော်ဖြူနှင့်
သံကြောင်သုံးကောင်သားတို့သည် ဗိုလ်ကြီးဟောခဲ့သော အမြိုက်တရားတို့ကို
စံနစ်တကျ စီစဉ် သုံးသပ်ကပြြီးလျှင် ပိဋကတ်ဖွဲ့၍ ''တိရစ္ဆာန်ဝါဒ'' ဟူသော
ဘွဲ့ကိုပေးကသြည်။ အဆိုပါ ဝက်သုခမိန် သုံးဦးတို့သည် ညတိုင်းလိုပင်
ဦးသာခေါင် အိပ်ပျော်ချိန်၌ အခြားသောတိရစ္ဆာန်များအား
တိရစ္ဆာန်ဝါဒအခြခေံသဘောတရားများကို လျှို့ဝှက်စွာ သင်တန်းပေးကသြည်။
တိရစ္ဆာန်တို့အား တိရစ္ဆာန်ဝါဒသင်တန်းပေးရသည်မှာ လွယ်သော
အလုပ်မဟုတ်ချေ။ အချို့တိရစ္ဆာန်များမှာ နားလည်မှုလုံးလုံး မရှိ။
အချို့တိရစ္ဆာန်များမှာ အမှုမဲ့ အမှတ်မဲ့သာ နကေသြည်။ အချို့တိရစ္ဆာန်များက
တော်လှန်ရေးလုပ်တာကတော့ ကောင်းပါရဲ့။ ဒို့သခင်ဦးသာခေါင်အပေါ်
ဒို့သစ္စာဖေါက်ရာ ကျနမှောပေါ့ဟု ပြောဆိုကသြည်။ အများအားဖငြ့်
တိရစ္ဆာန်တို့က ဦးသာခေါင်အား သခင်ဟု ခေါ်ကတြုန်း ရှိသေးသည်။
အချို့ကလည်း ဒို့ကို ဦးသာခေါင်က ကျွေးထားတာ၊ သူ့ကို
တော်လှန်လိုက်မယ်ဆိုယင် ဒို့ငတ်သွားမှာပေါ့ဟု ပြောကသြည်။ အချို့ကလည်း
ဒို့သပြေီးမှ ဖစြ်မဲ့ကိစ္စကို ဂရုစိုက်လုပ်နဖေို့မလိုပါဘူးကွာဟုပြော၍ အချို့ကလည်း
တနေ့ကျယင် အလိုလိုဖစြ်ရမဲ့ ကိစ္စကြီးကို အခုဒို့ကြိုးစားကြိုးစား
မကြိုးစားမကြိုးစား ဘာထူးဦးမှာလဲဟု ဆိုကသြည်။ ဤနည်းဖငြ့်
ဝက်သုခမိန်တို့မှာ တိရစ္ဆာန်ဝါဒကို ဟောပြောရာတွင် အစကနဦး၌
အခက်အခဲနှင့် များစွာတွေ့ကရြသည်။ အားလုံးသောတိရစ္ဆာန်များက
မေးကမြနြ်းကသြည်။ အားလုံးသောတိရစ္ဆာန်များက မေးကမြနြ်းကသြည့်
မေးခွန်းများထဲ၌ မငြ်းမကလေး မယ်သီမေးသော မေးခွန်းမှာ
အဖြရေအခက်ဆုံးဖစြ်သည်။ မယ်သီက ''နပေါအုံး နင်တို့ပြောတာကတော့
ဟုတ်ပါပြီ။ နင်တို့တော်လှန်ရေးအောင်တဲ့အခါကျတော့ ထန်းလျက်
စားရပါအုံးမလား'' ဟု မေးသည်။
ထိုအခါ ဘော်ဖြူက ''အေး အခု မယ်သီ မေးတာဟာ မှန်တယ်။
တော်လှန်ရေးအောင်တဲ့အခါမှာ ဒို့ဟာဒို့တော့ ထန်းလျက် လုပ်တတ်မှာ
မဟုတ်ဘူး။ ဒါပမေဲ့ တော်လှန်ရေးအောင်တဲ့ အခါကျတော့ ထန်းလျက်စားဖို့လဲ
လိုတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ ပြောင်းရိုးတွေ နှမ်းဖတ်တွေ စပါးတွေ ပြောင်းဖူးစေ့တွေ
စားမကုန်လောက်အောင် လှိုင်နမှောပေါ့'' ဟု ဖြသေည်။ သည်တော့
တခါမယ်သီက ''အဲဒါတော့ ထားလိုက်ပါတော့။ နင်တို့
တော်လှန်ရေးအောင်ပြီးတော့ ငါ့လည်ပင်းမှာ အခုလိုဘဲ ကြေးခလောက်ကလေး
ဆက်ပြီး ဆွဲရပါအုံးမလား'' ဟု စောဒက တက်ပြီးလျှင် ကြေးခလောက်သံကို
နားသောတ ခံရစခေငြ်း အကျိုးငှာ လည်ပင်းကို ဆပ်ကာဆပ်ကာလှုပ်၍
ပသြည်။ သည်တော့ ဘော်ဖြူက '' အော် မယ်သီနှယ့် တယ်လဲခက်တာကိုးဟ။
နင်က တယ် ကျွန်စိတ်အားကြီးတာကိုး။ နင်အခု အင်မတန်သဘောကျနတေဲ့
ခလောက်ဟာ အကောင်းမဟုတ်ဘူးဟ။ နင်ဟာ ကျွန်ဘဝရောက်နတေယ်ဆိုတဲ့
တံဆိပ်ဟ။ လောကမှာ လွတ်လပ်ခငြ်းဟာ ကြေးခလောက်ထက် အဖိုးတန်တယ်
ဆိုတာ နင်အခုတောင်မှ မသိသေးဘဲကိုး'' ဟု ပြောသည်။
ထိုအခါ မယ်သီက ''တာတော့လဲ ဟုတ်တာပေါ့ဟ'' ဟု ပြော၍
ဆိတ်ဆိတ်နသေည်။ သို့သော် မယ်သီမှာ တကယ်သဘောပေါက်ဟန်မတူ။
တောကျီးကန်းငအောမှာ အဖျက်သမားဖစြ်သည်။ ဝက်များဟောသော
တရားကို သူကချည်း လိုက်၍ ဖျက်သည်။ ဝက်တို့မှာ ငအော၏
ဖေါက်ပနြ်ရေးတရားများကို မဖြနေိုင်လောက်အောင်ရှိသည်။ ငအောမှာ
အမွေးအတောင်မစုံခင်က ဦးသာခေါင် လက်သပ်မွေးထားသော
စပိုင်သူလျှိုဖစြ်သည်။ မဟုတ်ကပ်ဟုတ်ကပ်လည်း ပြောတတ်သည်။
စကားပြောတော့ အတော်ကောင်းသည်။ ငအောအလိုအားဖငြ့် တိရစ္ဆာန်များမှာ
သသေည့်အခါတွင် သကာတောင်မည်သော တိရစ္ဆာန်နိဗ္ဗန်သို့
ရောက်ကလြိမ့်မည်။ သကာတောင်သည် များစွာမဝေး။ တိမ်တွကေို
လွန်အောင်တက်သွားလျှင် ရောက်နိုင်သည်။ သကာတောင်သို့ ရောက်ကလြျှင်
တလတွင် ရက်သုံးဆယ် အားလပ်ခွင့် ရကမြည်။ စပါး ပဲ
ပြောင်းစသည်တို့လည်း တဆယ့်နှစ်ရာသီ ပေါက်သည်။ နှမ်းဖတ်
ပဲဖတ်များလည်း သစ်ပင် ချံုနွယ်တို့တွင် တိရစ္ဆာန်တို့ နှုတ်သီးမှီလောက်အောင်
တိုးလိုးတွဲလောင်းသီးလျက်ရှိသည်။ မဟုတ်ကပ်ဟုတ်ကပ် ပြောတတ်ခငြ်း
တို့မီးလျှို့မီးလုပ်တတ်ခငြ်း ဘာမှအလုပ်မလုပ်ခငြ်းစသည်တို့ကြောင့် ငအောကို
အများအားဖငြ့် တိရစ္ဆာန်တို့က မုန်းကသြည်။ သို့ရာတွင်
ငအောပြောသည့်အတိုင်း သကာတောင်ရှိသည်ဟု ယုံသော တိရစ္ဆာန်များလည်း
ရှိသည်။ ဤနည်းဖငြ့် ဝက်တို့မှာ ငအော၏ အဖျက်ဝါဒကို အတော်
ပင်ပင်ပန်းပန်း ကြိုးစား၍ တိုက်ဖျက်ကရြသည်။ ငအော၏ဝါဒကို ယုံနေသော
တိရစ္ဆာန်တို့အား ဝက်တို့က ''ရဲဘော်တို့ နောင်တမလွန်ဘဝ ရှိသည်ဆိုခငြ်းမှာ
လူသားတို့၏ ဝါဒသာ ဖစြ်သည်။ တိရစ္ဆာန်များသည် မိမိ၏ရန်သူဖစြ်သော
လူသားတို့၏ ဝါဒကို မယုံကညြ်သင့်။ ငအောသည် တိရစ္ဆာန်ပင်
ဖစြ်သော်လည်း လူသားတို့၏ လက်ပါးစမျှေသာ ဖစြ်သည်။ ထို့ကြောင့်
ငအောပြောသော စကားကို တိရစ္ဆာန်စိတ်ရှိသော တိရစ္ဆာန်မှန်သမျှ
ဘယ်တိရစ္ဆာန်မှ မယုံသင့်။ ငအောပြောသော သကာတောင်ကို
ဘယ်သူမငြ်ဘူးသလဲ။ ဘယ်သူ ရောက်ဖူးသလဲ။ ငအောကိုယ်တိုင်ကော
ရောက်ဖူးရဲ့လား။ ငအောကို အလိုမရှိ။ လူသားများရဲ့ လက်ပါးစကေို အလိုမရှိ။
အခြေလေးချောင်း တော်လှန်ရေးအောင်ပါစေ ''တကမ္ဘာလုံးက တိရစ္ဆာန်တွေ
ညီကြ'' ဟု ထပ်တလဲလဲ ဟောရသည်။
ဂျိုကားနှင့် ခွါဖြူတို့မှာ ဝက်များဟောသော တိရစ္ဆာန်ဝါဒကို
အထူးယုံကညြ်ကသြူများဖစြ်သည်။ ထိုနွားနှစ်ကောင်မှာ ကိုယ်ပိုင်ဉာဏ်နှင့်
စဉ်းစားတတ်သူများ မဟုတ်သဖငြ့် ဝက်များကို ဆရာတင်ကပြြီးလျှင်
ဝက်များပြောသမျှကို တသဝမေတိမ်း လိုက်နာကသြည်။ သူတို့ကမှ တဆင့်
တခြားတိရစ္ဆာန်များကို ဝါဒဖနြ့်ကသြည်။ သူတို့နှစ်ကောင်သည်
လျှို့ဝှက်၍လုပ်သော သင်တန်းများသို့ မပျက်မကွက် တက်ကသြည်။ သင်တန်း
အပြီးတိုင်း အပြီးတိုင်းတွင် ဒို့တိရစ္ဆာန်သီချင်းကို ဆိုကြသောအခါ၌လည်း
အမြဲတမ်း အားဖငြ့် သူတို့နှစ်ကောင်က ခေါင်းတည်၍ ဆိုကသြည်။
အခြေလေးချောင်းတော်လှန်ရေးမှာ တွက်ကိန်းအရ နှစ်ပေါင်းများစွာ
ကြာမှ အောင်မငြ်ဖို့ရှိသော်လည်း တကယ်ဖစြ်ပေါ်လာသောအခါ ထင်သလောက်
မကနြ့်ကြာဘဲ လွယ်လွယ်ကူကူနှင့်ပင် ထမြောက်အောင်မငြ်သွားသည်။
ဦးသာခေါင်မှာ ဝိရိယကောင်းသူတစ်ယောက်ဖစြ်သော်လည်း ကံမကောင်း
အကြောင်းမလှသဖငြ့် သူကြံလသေမျှ ဟန်မကျအောင်ချည်း ဖစြ်ခဲ့သည်။
လယ်ပေါင် ကိစ္စနှင့် ပတ်သက်၍ တရားဖစြ်သောအခါ၌လည်း တရားရှံုးသဖငြ့်
ရှေ့နစေရိတ် ရုံးစရိတ် စသည်တို့ကြောင့် အတော်ပင် ပစ္စည်းနွမ်းပါးသွားသည်။
ပစ္စည်းနွမ်းပါးသဖငြ့် စိတ်ညစ်ညစ်နှင့် နီးရာ ထန်းတောတွင်ဝင်၍
မိုးမလင်းအောင် သောက်လျက်ရှိပနြ်ရာ သူ့အခြအေနမှော ပို၍
ဆိုးသွားပနြ်သည်။ နထွေက်နဝေင် သောက်သည့်အလုပ်နှင့်သာ
အချိန်ကုန်နသေဖငြ့် အလုပ်အကိုင်များလည်း လစ်ဟင်းသည်ထက် ပို၍
လစ်ဟင်းကုန်သည်။ တနေ့လုံး တနေ့လုံး ပက်လက်ကုလားထိုင်ပေါ်တွင်ထိုင်၍
ဝတ္ထု မဂ္ဂဇင်း စသည်တို့ကိုဖတ်လိုက် ထန်းရည်ကို တစ်ခွက်ပြီး
တစ်ခွက်သောက်လိုက်လုပ်ကာ အလုပ်ခွင်သို့လည်းမဆင်း မည်သူနှင့်မျှလည်း
စကားမပြောဘဲ နသေည်။ သူ့အနားမှာ ငအော တကောင်သာ အမြဲရှိနသေည်။
ငအောကိုလည်း ထန်းရည်စိမ်ထားသော အမဲခြောက်ကို ခဏ ခဏ ကျွေးသည်။
အလုပ်ရှင် ကိုယ်တိုင်က ပေါ့လျော့သောအခါ သူ့လုပ်သားများလည်း
တာဝန်မကြကြေတော့။ လယ်ယာများမှာလည်း မကြ်ပင် ပေါင်းပင် ဖုံးမတတ်
ရှိပြီးလျှင် စည်းရိုးပျက်များကိုလည်း ဂရုမစိုက်အား။ အိမ်ခေါင်မိုးကိုလည်း ပနြ်၍
မမိုးဖစြ်။ နောက်ဆုံးတွင်သူ၏ နွား ဆိတ် ဝက်စသည်တို့ကိုပင် မှန်မှန်
အစာကျွေးရ ကောင်းမှန်း မသိတော့။ ဦးသာခေါင်သည် စပါးသိမ်းချိန်
နီး၍လာသောတနေ့တွင် သူ့ သူငယ်ချင်းရွာသို့ အလယ်သွားယင်း
ထန်းရည်မူးနသေဖငြ့် တနေ့နှင့်တည အိမ်သို့ ပနြ်မရောက်။ နောက်တနေ့
မွန်းတိမ်း သူအိမ်ပနြ်ရောက်လာသော အခါ သူ့တပည့်များသည် နွား ဆိတ်
ဝက်စသည်တို့ကို အစာကျွေးဖို့ သတိမရဘဲ တောထဲသို့ ယုန်လိုက်
ထွက်၍သွားကသြည်။ ဦးသာခေါင်လည်း အိမ်ပနြ်ရောက်လျှင်ရောက်ခငြ်း
မူးမူးမောမောနှင့် အိမ့်ကိစ္စကို မကညြ့်ဘဲ အခန်းထဲတွင် ထိုး၍အိပ်လသေည်။
ညနေ သူနိုးသည့်အချိန်တိုင် တိရစ္ဆာန်များမှာ အစာလည်း မစားရ။ ရလေည်း
မသောက်ကရြ။ တိရစ္ဆာန်တို့လည်း အဆာလွန်၍ ကုန်ကပြြီ။ ပထမဆုံး
နွားများကစ၍ ခြံထဲမှ ခုန်ထွက်ပြီးလျှင် စားကျက်သို့ သူတို့ဟာ သူတို့ သွား၍
စားကသြည်။
ထို့နောက် ဦးသာခေါင်နိုးလာ၍တပည့်များကိုခေါ်ကာ စည်းကမ်းဖျက်ကာ
ခြံခုန်ထွက်သော နွားတို့ကို ဒလကမြ်းလိုက်၍ ရိုက်ကသြည်။ အစာငတ်၍
စိတ်ဆိုးနကြေသော တိရစ္ဆာန်တို့သည် သူတို့အား ထိုကဲ့သို့ မညှာမတာ
ရိုက်နှက်ခငြ်းကို သည်းမခံနိုင်ကြတော့သဖငြ့် အချင်းချင်း
ညှိနှိုင်းတိုင်ပင်ထားကဘြိသည့်အလား ဦးသာခေါင်နှင့် တပည့်များကို
တညီတညွတ်တည်း ဝိုင်း၍ ဝှေ့သူကဝှေ့ ကန်သူကကန် လိုက်သူကလိုက်ပြီး
တော်လှန်ရေးစကသြည်။ ဦးသာခေါင်နှင့် တပည့်များလည်း သူတို့ တသက်လုံး
မမြှော်လင့်သော အခငြ်းအရာနှင့် တွေ့နရေသဖငြ့် ဘယ်လိုကြံ၍
ဘယ်လိုလုပ်ရမည် မသိကြ။ တိရစ္ဆာန်များက လူသားများကို တော်လှန်သည်
ဆိုခငြ်းမှာ ဘယ်ရာဇဝင်မှာမှ မကြားစဘူး။ ဦးသာခေါင်တို့ သွေးပျက်စပြုကပြြီ။
တခဏကြာသောအခါ ဦးသာခေါင်နှင့်တပည့်များသည် ခြကေုန်သုတ်၍
ကစဉ့်ကရဲ ပြေးကရြသည်။ ထိုသို့ လူသားတို့ဖက်က
တပ်လန်ပြေးမှန်းသိသောအခါ တိရစ္ဆာန်တို့သည် အားတက်လာကပြြီးလျှင်
ရှေ့က ပြေးသော ဦးသာခေါင်တို့ ဆရာတပည့် ငါးယောက်ကို နောက်မှ
အောင်သံပေး၍ လိုက်ကသြည်။
ဦးသာခေါင်၏ ဇနီးဒေါ်အိုစာလည်း ဦးသာခေါင်တို့အား တိရစ္ဆာန်တွေ
ဝိုင်းလိုက်၍ ထွက်ပြေးရသည်ကို ပြူတင်းပေါက်မှ လှမ်း၍ မငြ်သောအခါ
သယ်နိုင်ပိုးနိုင်သောပစ္စည်းများကို သယ်ပိုး၍ နောက်ဖေးလှကေားမှဆင်းကာ
ထွက်ပြေးသည်။ ငအောလည်း ဒေါ်အိုစာနောက်သို့ တအအအော်၍
လိုက်သွားသည်။
တိရစ္ဆာန်တို့သည် ဦးသာခေါင်နှင့် တပည့်လေးယောက်တို့ပြေး၍
ခြံပငြ်အတော်ဝေးဝေးသို့ ရောက်သွားသောအခါ လှည့်ပနြ်လာကပြြီးလျှင်
ခြံတံခါးကို ပိတ်၍ထားလိုက်ကသြည်။
ခြံထဲသို့ ပနြ်ရောက်လာသောအခါ မမြှော်လင့်ဘဲနှင့်
တော်လှန်ရေးအောင်နသေည်ကို တွေ့ကရြသဖငြ့် တိရစ္ဆာန်တို့မှာ ဘယ်လို
စီမံရမှန်းမသိကြ။ တော်လှန်ရေးအောင်မငြ်ပုံမှာ ဆန်းလွန်းသဖငြ့်
သူတို့ဟာသူတို့တောင် မယုံနိုင်ဘဲရှိကသြည်။ ထို့နောက် အခြေလေးချောင်း
တော်လှန်ရေးမှာ တကယ်အောင်မငြ်နပြေီကို သတိရသဖငြ့် တစုတဝေးကြီး
ခြံထဲတွင် ရှောက်၍ ပြေးကသြည်။ တနည်းအားဖငြ့် ရန်သူအကြွင်းအကျန်များ
ရှိနေသေးသလားဟု လိုက်၍ ကညြ့်ဟန်လည်း ဖစြ်သည်။ ခြံစည်းရိုးအတွင်း၌
အနှံအစပ် မြူးတူးခုန်ပေါက်၍ ပြေးပြီးကြသောအခါ ဦးသာခေါင်
မတရားမင်းမူခဲ့ခငြ်းကို ကျူပင်ခုတ် ကျူငုတ်မျှ မကျန်စရေန် သဘောနှင့်
ဦးသာခေါင်၏အိမ်ဘက်သို့ တအုပ်ကြီးချီတက်ကပြြီးလျှင် ချုတ်ချယ်ခငြ်း
လက္ခဏာဖစြ်သော နဖါးကြိုး ဇက်ကြိုး ထမ်းပိုးစသည်တို့ကို အကြွင်းမဲ့
ဖျက်ဆီး၍ ပစ်ကသြည်။ ဝက်ဝှေးသင်းသော ဓါး နွားဝှေးထုသော တင်းပုတ်
နားဖါးဖေါက်သော သစ်ချွန်စသည်တို့ကိုလည်း ယူ၍ ရတွေင်းထဲချပစ်ကသြည်။
ထိုနောက် တိရစ္ဆာန် တို့အပေါ်တွင် ချုတ်ချယ်မှုနှင့် စပ်လျဉ်းသမျှသော ကိရိယာ
တန်းဆာပလာမှန်သမျှကို တခုမကျန် မီးပုံ၍ ရှို့ကသြည်။ ထို့နောက်
ဘော်ဖြူက ချူနှင့် ခလောက်စသည်တို့ကိုပါရှာ၍ မီးပုံထဲသို့ ထဲ့ပြီးလျှင်
ချူတို့ခလောက်တို့ဟာလဲ လူသားတို့ရဲ့ အသုံးအဆောင်အဝတ်အစား တမျိုးဘဲလို့
မှတ်ယူရမယ်။ ဒါကြောင့် ဘယ်တိရစ္ဆာန်မဆို ''ကိုယ်ချည်းတုံးလုံး နရေမယ်''
ဟု ဩဝါဒပေးလသေည်။
ဂျိုကားကလည်း သူ့လည်ပင်းတွင် တဒေါင်ဒေါင်မညြ်၍ နေသော
သစ်သားခလောက်ကြီးကို ဖြုတ်၍ ခွါနှင့် နင်းချပြေီးလျှင် မီးပုံထဲသို့
ထဲ့လိုက်သည်။ ဤနည်းဖငြ့် တိရစ္ဆာန်တို့သည် ဦးသာခေါင်အား သတိရစမေည့်
အထိမ်းအမှတ် မှန်သမျှကို ပြောင်တလင်းခါအောင် ဖျက်ဆီး ပစ်ကသြည်။
ထို့နောက် ဗန္ဓုလက ဦးဆောင်ပြီး တိရစ္ဆာန်များအား စပါးကျီဖက်သို့
ခေါ်သွားပြီး အစာကို ခါတိုင်းထက် နှစ်ဆတိုး၍ ဝေပေးသည်။ ခွေးများကို
ထမင်းချမ်းခဲနှင့် ထန်းလျက်နှစ်လုံးစီ ပေးသည်။ ထို့နောက်
ဒို့တိရစ္ဆာန်သီချင်းကို အဆက်မပတြ် ခုနှစ်ကြိမ်တိုင်တိုင် သံကုန်ဟစ်၍
ဆိုကသြည်။ ညအိပ်တန်း ဝင်ချိန်ကြသောအခါ ကင်းများခန့်ပြီးလျှင် သူတို့
ခြံနားသို့ မဲမဲကပ်လာတာမငြ်သည်နှင့် တပြိုင်နက် ဒန်တရိတ်ဆို့ဟေ့ ရပ်လိုက်
ဟုခိုင်း၍ အရပ်ခိုင်းခံရသည်။ မဲမဲက ''ဒို့ တရိတ်ဆန်'' ဟု ပနြ်မဖြခေဲ့လျှင်
တခါတည်း ပြေး၍ သတ်ရမည်ဟု ညွှန်ကြားပြီးလျှင် ကင်းလှည့်မကျသော
တိရစ္ဆာန်အားလုံးတို့ ကိုယ်စီကိုယ်ငှ အိပ်တန်းဝင်လိုက်ကသြည်။
တိရစ္ဆာန်တို့အဖို့တွင် ထိုညက အိပ်ရခငြ်းမျိုးလောက် နှစ်ခြိုက်သော
အိပ်ရခငြ်းမရှိ။ နောက်တနေ့အရုဏ်တက် အချိန်သို့ ရောက်သောအခါ
ကင်းများကို ရုပ်သိမ်း၍ တိရစ္ဆာန်တို့သည် အိပ်ရာမှ ထကပြြီးလျှင်
ညကအောင်ခဲ့သော တော်လှန်ရေးကို သတိရကသြဖငြ့် အပျော်ကြီး ပျော်ကကြာ
စုရုံး၍ထွက်လာကပြြီးလျှင် ကုန်းမငြ့်ကလေးပေါ်သို့ တက်ကသြည်။
ကုန်းမငြ့်ကလေးပေါ်ကနကေညြ့်လျှင် တခြံလုံးကို ကောင်းစွာမငြ်နိုင်သဖငြ့်
မိမိတို့ပိုင်နက်ကို ကညြ့်ရခငြ်းအားဖငြ့် တိရစ္ဆာန်တို့မှာ အတိုင်းမသိ
ဝမ်းသာခငြ်းဖစြ်ကသြည်။
ဦးသာခေါင်ပိုင်သော ယင်းမာပင်ကွင်းကို သူတို့ပိုင်ပြီ။ ဦးသာခေါင်နှင့်
ပတ်သက်၍ ဘာတစ်ခုမျှ အစအန မတွေ့ရတော့။ လောကတွင်
အောင်မငြ်ခငြ်းထက် အောင်သော အရာမရှိ။ တိရစ္ဆာန်တွသေည် ဦးသာခေါင်၏
နဖါးထိုးခံ ဇက်ခွံ့ခံ အနှိပ်စက်ခံ မဟုတ်တော့သဖငြ့် တဖန် ဝမ်းသာ အားရနှင့်
ကုန်းတဝိုက်၌ ခုန်ပေါက် မြူးတူးကပြနြ်သည်။ နွားများကလည်း ချိုသွေး၍
ဝပ်ထလိန်း ဝပ်ထလိန်းနှင့် တွန်ကသြည်။ အသီးသီး သူတို့သဘာဝအလျောက်
မညြ်ကြ အော်ကသြည်မှာ မိုးချုန်းသံတမျှဖစြ်သည်။ ထို့နောက် တကွင်းလုံးကို
ဣန္ဒြရေစွာနှင့် ကညြ့်ရှုစစ်ဆေးကသြည်။ ယခင်က ကွင်းကို ပိုင်ကဖြို့
အိမ်မက်တောင် မမက်ဖူးကြသော်လည်း ယခု ဦးသာခေါင်၏ ကွင်းမှာ
သူတို့ပိုင်ဖစြ်၍ နပြေီ။ ဟုတ်မှ ဟုတ်နိုင်ပါစ။ ဟုတ်သည်။ သူတို့ပိုင်ပြီ။
ဦးသာခေါင်လစ်ရပြီ။
ထို့နောက် တကောင်ချင်း စီတန်း၍ ဦးသာခေါင်အိမ်ကို သွား၍
ကညြ့်ကသြည်။ ထိုအိမ်ကိုလည်း သူတို့ပိုင်ပြီ။ သို့ရာတွင် အိမ်ထဲသို့ ဝင်နကြေ
မဟုတ်သဖငြ့် ဘယ်တိရစ္ဆာန်မှ အထဲသို့ မဝင်ရဲကြ။ ခဏကြာသောအခါ
ဗန္ဓုလနှင့် ဘော်ဖြူတို့က တံခါးကို တွန်း၍ ဖျက်ပြီးလျှင် တိရစ္ဆာန် အားလုံး
စီတန်း၍ အိမ်ထဲသို့ ဝင်ကညြ့်ကသြည်။ အိမ်ထဲ၌ အပျက်အစီး
မရှိစခေငြ်းအကျိုးငှာ သတိထား၍ ဝင်ကသြည်။ ရှိသမျှ အခန်းထဲသို့လည်း
ခြဖျေားထောက်၍ ဝင်ကညြ့်ကသြည်။ ဦးသာခေါင်၏ အိပ်ရာ ပန်းကန်
ခွက်ယောက် မှန်တင်ခုံ ကော်ဇော ထွေးခံ တိုင်ကပ်နာရီ စသည်တို့ကို
တွေ့သောအခါ တိရစ္ဆာန်များသည် တကောင်နှင့် တကောင် လက်တို့ကာ
ပြူးတူးပြဲတဲ ဖစြ်၍ နကေသြည်။ ပနြ်၍ ဆင်းလာကြသောအခါ
မယ်သီတကောင်မပါလာသဖငြ့် ပနြ်၍ ရှာကရြာ မယ်သီသည်
ဒေါ်အိုစာ၏အခန်းတွင်း၌ ကြောင်အိမ်ထဲမှ ကြေးခလောက်ခလေးတစ်ခုကိုယူ၍
သူ့လည်ပင်း၌သူတပ်ကာ မှန်တခုထဲတွင် သူ့အရိပ်ကို သူအမျိုးမျိုးလှည့်၍
ကညြ့်နသေည်။ ထိုအခါ အားလုံးကပင် မယ်သီကို ဝိုင်း၍ မညြ်ကသြည်။
ထို့နောက် တိရစ္ဆာန်တို့သည် မီးဖိုချောင်မှ အမဲခြောက်ကို တွေ့သဖငြ့် ယူ၍
မြကြေီးထဲသို့ မြှုပ်ပစ်ကသြည်။ ထိုနောက် ဦးသာခေါင်၏ စိမ်ရအေိုးကို
တွေ့သဖငြ့် ခွါနှင့်ပေါက်၍ ခွဲပစ်ကသြည်။ စိမ်ရအေိုးကို ခွဲပစ်ကခြငြ်းမှတပါး
အိမ်ထဲ၌ရှိသော ပစ္စည်းများကို သူ့နရော၌သူ အခြအေနမေပျက် ထားခဲ့ကသြည်။
ထို့နောက် ဦးသာခေါင်၏ အိမ်ကို ပတြိုက်အဖစြ်နှင့်ထားရန် တညီတညွတ်တည်း
ဆုံးဖတြ်ကသြည်။ ပြီးလျှင် ဦးသာခေါင်အိမ်ထဲ၌ ဘယ်တိရစ္ဆာန်မှ ဝင်၍
မနကေရြန်လည်း အားလုံးသဘောတူကသြည်။
တိရစ္ဆာန်တို့သည် နံနက်စာ စားကပြြီးနောက် စည်းဝေးကပြနြ်သည်။
ထိုအစည်းအဝေး၌ ဗန္ဓုလနှင့် ဘော်ဖြူတို့က မိန့်ခွန်ွးမကြ်ကြားသည်။
စုဝေးနေသော တိရစ္ဆာန်ပရိသတ်အား ဘော်ဖြူက ''ရဲဘော်တို့ အခုမှ
ခြောက်နာရီခွဲပဲရှိသေးတယ်။ နကေုန်ဖို့ အချိန်တွေ အများကြီးကျန်သေးတယ်။
ငါတို့ ဒီကနေ့ လယ်ကို စရိတ်ကမြယ်။ သို့သော် လယ်မရိတ်ခင် လုပ်ဖို့
အရေးကြီးတဲ့ အလုပ်တခု ရှိသေးတယ်'' ဟု ပြောသည်။
ဝက်တို့သည် လွန်ခဲ့သည့် သုံးလလောက်ကပင် ဦးသာခေါင်၏
ကလေးများသင်သော သင်ပုန်းကြီးစာအုပ်ကို အမှိုက်ပုံပေါ်က ကောက်သဖငြ့်
ထိုစာအုပ်ဖငြ့် စာသင်ထားကြသောကြောင့် စာတတ်၍ နကြေကြောင်းကို
ထိုအစည်းအဝေးကျမှ ပြောပြ၍ တိရစ္ဆာန်များ သိကရြသည်။ ထို့နောက်
ဗန္ဓလက သင်္ဘောဆေး အဖြူဘူးနှင့် အနက်ဘူးကို အယူခိုင်းပြီးလျှင်
ခြံတံခါးဝသို့ သွား၍ ကဗျည်းအသစ် ထိုးစသေည်။ စာတတ်သောဝက်တို့အနက်
ဘော်ဖြူမှာ လက်ရေးအကောင်းဆုံး ဖစြ်သဖငြ့် ကဗျည်းထိုးရန် တာဝန်ကို
ဘော်ဖြူကယူသည်။ ဘော်ဖြူသည် အဖေါ်များနှင့် သင်္ဘောဆေးဘူးနှစ်ဘူးကို
တံခါးဝသို့ ယူသွားပြီးလျှင် ''ယင်းမာပင်ကွင်း'' ဟု ထိုးထားသောစာကို
ဆေးအနက်နှင့် ဖျက်ပြီးလျှင် ''တိရစ္ဆာန်ကွင်း'' ဟု ရေးလိုက်ကသြည်။
''တိရစ္ဆာန်ကွင်း'' ဆိုသည်မှာ ယင်းမာပင်ကွင်းအဖို့ နောင်ကို
အဓွန့်ရှည်စွာ သုံးမည့်နာမည်သစ် ဖစြ်သည်။ ထို့နောက် ဗန္ဓုလနှင့်
ဘော်ဖြူတို့သည် စပါးကျီဖက်သို့ သွားပြီးလျှင် တစုံတခုရေးရန် ပငြ်ကသြည်။
လွန်ခဲ့သည့် သုံးလလောက်က စ၍ ဗန္ဓုလနှင့် ဘော်ဖြူတို့သည် တိရစ္ဆာန်ဝါဒနှင့်
ပတ်သက်၍ အခြခေံအချက်ကြီး ခုနှစ်ချက် ရေးထားကသြည်။ ကျီထရံကို
လှကေားနှင့် တက်၍ တိရစ္ဆာန်ဝါဒ အခြခေံ အချက်ကြီး ခုနှစ်ချက်ကို
အက္ခရာတင်ကသြည်။ ပထမတွင် ဝက်တို့မှာ ခြနှေစ်ချောင်းပေါ်တွင် မတ်တတ်
ရပ်နိုင်ကသြည် မဟုတ်သဖငြ့် လှကေားနှင့် တက်၍ရေးဖို့
အတော်အခက်အခဲတွေ့ရသည်။ ထို့နောက် ခဲခဲယဉ်းယဉ်းနှင့်ပင် ဘော်ဖြူက
လှကေားနှင့်တက်၍ ရေးသည်။ သံကြောင်က အောက်နှစ်ထစ်ခြား
သုံးထစ်ခြားကနေ၍ ဆေးဘူးကို ကိုင်ပေးသည်။ ပထမ ကျီထရံကို ဆေးနက်နှင့်
သုတ်သည်။ ထိုဆေးနက် ပေါ်တွင်မှ အတောင် ခြောက်ဆယ်လောက်က လှမ်း၍
ဖတ်နိုင်လောက်အောင် စာလုံးကြီးကြီးနှင့် အောက်ပါအတိုင်း ရေးသည်။
အခြခေံ တရားကြီး ခုနှစ်ပါး
၁။ ခြနှေစ်ချောင်းမှန်လျှင် ရန်သူ။
၂။ ခြေလေးချောင်းနှင့် အတောင်ရှိမှန်သမျှ မိတ်ဆွေ။
၃။ တိရစ္ဆာန်များ အဝတ်မဝတ်ရ။
၄။ တိရစ္ဆာန်များ အိပ်ရာနှင့် မအိပ်ရ။
၅။ တိရစ္ဆာန်များ အရက်မသောက်ရ။
၆။ တိရစ္ဆာန်အချင်းချင်း မသတ်ရ။
၇။ တိရစ္ဆာန်များ အားလုံး တတန်းတစားတည်း ဖစြ်သည်။
ဘော်ဖြူမှာ လက်ရေးကောင်း၍ သတ်ပုံလည်း အားလုံးလောက်ပင်
မှန်အောင်ရေးနိုင်သည်။ မိတ်ဆွတွေင် လုံးကြီးတင်ကို ဝဆွဲ နရောက
မှားရေးထားသဖငြ့် မွတ်ဆွေ ဖစြ်နခေငြ်းနှင့် သဝထေိုး တခုမှာ
ခကွေးဖစြ်နခေငြ်းမှတပါး သတ်ပုံဆရာ ရေးထားသော ကဗျည်းဟုပင်
ထင်မှတ်နိုင်သည်။ ဘော်ဖြူသည် ရေးပြီးသည်နှင့် တပြိုင်နက် အားလုံး
တိရစ္ဆာန်များ၏ အကျိုးငှာ အသံကျယ်ကျယ်နှင့် ခပ်လေးလေး ဖတ်၍ပသြည်။
အားလုံးသောတိရစ္ဆာန်တို့က သဘောကျကသြည်။ အချို့ဉာဏ်ကောင်းသော
တိရစ္ဆာန်တို့မှာ ဘော်ဖြူဖတ်၍ အပြီးတွင် နှုတ်တက်ရကသြည်။
ထို့နောက် ဘော်ဖြူသည် စုတ်တံကို အောက်သို့ ပစ်ချလိုက်ပြီးလျှင်
''ကိုင်း ရဲဘော်တို့ စပါးသွားရိတ်ကရြအောင်။ ဦးသာခေါင်တို့
ဆရာတပည့်တွထေက် ပိုပြီးမနြ်အောင် ကြိုးစားပြီး ရိတ်ဖို့ဟာ
ရဲဘော်တို့တာဝန်နော်'' ဟု နာပျော်ဖွယ် ပြောသည်။
ထိုအခိုက်တွင် နို့ညှစ်နွားမကြီး သုံးကောင်မှာ မအီမသာဖစြ်နေ၍
ပငြ်းထန်စွာ အော်လျက်ရှိကသြည်။ ဦးသာခေါင်ရှိစဉ်က မနက်စောစောတိုင်း
နို့ညှစ်သော်လည်း ဦးသာခေါင်ကို တော်လှန်လိုက်ပြီးနောက် လွတ်လပ်ခငြ်းရ၍
ဘယ်သူမှ နို့ညှစ်မည့်သူမရှိသဖငြ့် နို့တွေတောင့်ပြီး နို့အုံကြီးတွေ
ကွဲမတတ်ဖစြ်ကာ မချိမဆန့်ဖစြ်နကေသြည်။ တခဏတာမျှ တွေ၍
ဖစြ်နကေပြြီးလျှင် ဝက်များက အကြံရ၍ နို့ပုံးများကို ယူစပြေီးနောက်
ခွါကြားနှင့်ညှပ်၍ နို့ညှစ်ကရြာ အတော်ကလေးဟန်သည်။ မကြာမီ ပုံးငါးပုံးနှင့်
နို့အပညြ့်ရ၍ အားလုံးသော တိရစ္ဆာန်တို့ သွားရည်တများများနှင့်
ဖစြ်နကေသြည်။
''ဒီနို့တွေ ဘယ်လိုလုပ်ကမြလဲ။ ဦးသာခေါင် ရှိတုန်းကတော့
တခါတလေ ဒို့စားတဲ့ အစာထဲ ထည့်ကျွေးတယ်'' ဟု တိရစ္ဆာန် တကောင်က
ပြောသည်။ ထိုအခါ ဗန္ဓုလက နို့ပုံးများရှေ့တွင် ရပ်၍ ''ရဲဘော်တို့
ဒီနို့အတွက်ဟာက ကိစ္စမရှိပါဘူး။ ငါကညြ့်ပြီး စီမံပါ့မယ်။ စပါးရိတ်ဖို့က
ပိုအရေးကြီးပါတယ်။ ရဲဘော် ဘော်ဖြူနောက်ကို လိုက်ကပြါ။ ငါ အခုဘဲ
လိုက်လာခဲ့ပါမယ်။ ကိုင်း သွားကြပေတော့။ အရိတ်နောက်ကျသွားယင်
စပါးတွေ ပျက်ကုန်မယ်'' ဟု ဆိုသည်။
အားလုံးသော တိရစ္ဆာန်တို့လည်း ဗန္ဓုလ ပြောသည့်အတိုင်း ဘော်ဖြူကို
ခေါင်းဆောင်ပြု၍ စပါးရိတ်သွားကသြည်။ ညနေ စပါးရိတ်ပြီး ပနြ်လာကြသော
အခါ နို့ပုံးများကို မတွေ့ကရြတော့။